De tak van kennis die zich bezighoudt met het creëren en gebruiken van technische

Technologie wordt door het woordenboek van Merriam Webster gedefinieerd als de verzameling van alle methoden en apparatuur die nu bestaan ​​voor de verbetering van de mens. Technologie is een van de grootste krachten geweest die de wereld waarin we leven vorm heeft gegeven. De geschiedenis van technologie gaat terug tot de vroegste opgetekende geschiedenis. Door de eeuwen heen en door de pogingen van de mensheid om zijn omgeving aan te passen, is er voortdurend geworsteld om dingen te verbeteren. Elke tijdsperiode en elke cultuur heeft verschillende vormen van technologie voortgebracht, maar de onderliggende basisprincipes zijn overal relatief consistent gebleven.

Culturele analyse van technologie is een belangrijke tak van de psychologie die de culturele patronen en redenen voor het bestaan ​​en het gebruik van technologische systemen probeert te ontdekken. Schatzbergs notie van technologisch determinisme stelt dat technologische systemen veel meer zijn dan louter ontwerpongevallen. In plaats daarvan zijn het artefacten van sociale en psychologische structuren die door de eeuwen heen zijn gegroeid vanuit de specifieke doeleinden waarvoor ze zijn ontworpen. Technologie bestaat niet in een vacuüm, onafhankelijk van culturele factoren, maar is eerder afhankelijk van de interactie en controle van degenen die in een samenleving leven.

Het idee van een determinant staat centraal in Schatzbergs analyse. Hij gelooft dat technologische systemen het product zijn van menselijke interactie en dat hun betekenis wordt bepaald door de mate waarin mensen ervoor kiezen ze te interpreteren als onderdeel van hun interacties met elkaar en de krachten die hun samenlevingen en culturen hen bieden. In zijn boeken stelt hij dat er twee basistypen technologische determinanten zijn. Er zijn technologische determinanten die cultureel zijn en er zijn ook niet-culturele determinanten.

Een van de belangrijkste thema’s van de eerste helft van de twintigste eeuw was de spanning tussen de vooruitgang van de technologie en de spirituele waarden van de moderne tijd. De opkomst van in massa geproduceerde machines tijdens de industriële revolutie baart velen in de wetenschappelijke gemeenschap zorgen, vooral haar leden die geïnteresseerd waren in een deterministisch begrip van het universum en de ontplooiing van materie. Hoewel sommigen in de wetenschappelijke gemeenschap van die tijd het determinisme als wetenschap verwierpen, was Theodor Schatzberg het daar niet mee eens. Naarmate technologie belangrijker werd voor industriëlen, drongen anderen, zoals Leo Tolstoy, aan op een grotere interesse in spirituele waarden als belangrijke componenten van de wetenschappelijke cultuur.

De spanning tussen technologische determinanten en de waarden van de twintigste eeuw werd benadrukt door denker Max Weber. In zijn concept van ‘de Weber-paradox’ wees Weber erop dat de opkomst van de wetenschappelijke revolutie had geleid tot de ondermijning van traditionele religieuze overtuigingen en ze had vervangen door rationalistische, gebaseerd op de nieuwe wetenschappen. Door het geloof in traditionalisme te vervangen door een geloof in wetenschap, suggereerde Weber, verloor religie zijn betekenis en kon het zijn volgelingen niet langer ondersteunen. De vervanging, zo suggereerde hij, kwam in de vorm van een theorie van de vrije kunsten, waarbij de enge betekenis van religie werd vervangen door een bredere, gebaseerd op de vrije kunsten.

In de eenentwintigste eeuw benadrukken veel mensen de waarde van wetenschappelijke kennis als het gaat om het oplossen van praktische problemen op gebieden als geneeskunde en techniek. In de geneeskunde behandelen artsen bijvoorbeeld patiënten volgens een bepaalde diagnose die is vastgesteld met behulp van wetenschappelijke methoden. Wetenschappers hebben een aantal hulpmiddelen ontwikkeld die kunnen worden gebruikt om de oorzaken en oplossingen van ziekten te bepalen. Omdat toegepaste wetenschap praktische problemen probeert op te lossen, zien degenen die betrokken zijn bij dit deel van de sociale wetenschappen technologie niet alleen als een hulpmiddel dat helpt om probleemgebieden te begrijpen en te voorspellen, maar ook als een sleutel die kan helpen om deze problemen op te lossen.